Bon. Ik kocht dus het boek Slow Productivity van Cal Newport en ontving het vandaag. Nadat ik de podcastaflevering op de Tim Ferris show had gehoord, bleven de ideeën waarover Cal Newport het had, toch wat rondspoken in mijn hoofd. Ik was benieuwd hoe hij Slow Productivity nog zag, of hij er concrete voorbeelden van kon geven,…
Intussen heb ik een zestigtal pagina’s gelezen en mijn grootste inzicht momenteel is dat ik veel te veel doe. En vooral veel te veel wil doen. En dat alles wil ik liefst vandaag doen. Dat ook. Uiteraard bezorgt mij dat de nodige stress. Nogal logisch. Maar ik ben het vaak zelf die me die stress bezorg net omdat ik alles hier en nu wil. Sommige dingen hebben gewoon wat meer tijd nodig en dat ben ik precies wat uit het oog verloren.
Dus nu vraag ik me af waar heel dat “kiezen is verliezen” gevoel vandaan komt. Had ik dat een aantal jaar geleden ook? Is dat iets nieuws? Waarom zie ik het zo? Tijd voor een rondje psycho-analyse met mezelf. Ha!
